Middellandse zee ... de klank alleen al, de opeenvolging van lettergrepen,

de cadans die je voelt bij het uitspreken van dat magische woord :

Middellandse zee ... oneindigheid, blauwer dan blauw, turkoois, azuur, marine ...

Voor mij riep die naam zoveel schoonheid op dat ik het gevoel had dat ik zweefde.

Ik kon er maar van dromen, met binnenin een gevoel alsof ik wist : eens ben je

een deel van mij, eens zal je voor mij zijn wat ik nu voel als ik je naam uitspreek.

Een souvenir dat een vriendin meebracht naar school, een prentkaart en

een takje mimosa, een kaart met zicht op een diepblauwe zee, omgord met

rotsen en daarnaast een maagdelijk strand omgeven door palmbomen.

De droom van de azuurblauwe zee is binnen in mij verder gegroeid.

Ik groeide ook, maar naar een andere droom, Marc, mijn eerste en echte liefde.

Hoe je dan toch, in een toekomstig leven, zomaar het geluk kunt beleven,

en je droom, waar je zo naar hunkerde, samen met je geliefde kunt waarmaken.

Ikzelf heb hem dat misschien ingefluisterd of hem op een zeer fijne manier

ook doen hunkeren naar het zuiden, de zon, de blauwe zee!

Verder niets moeten vragen, hij wou en zou naar het zuiden gaan om

met de kinderen de droom van ons beiden in werkelijkheid samen te beleven.

De eerste vakanties brengen we met de caravan door Camping Val Fleury te

Boulouris, maar op een gegeven moment, op weg naar St-Raphaël, ziet Marc

aan de overkant van de baan een nieuwbouw villa met een bord 'te koop' erop.

Een coup de foudre, een snel contact en een onmiddellijke afspraak,

en Marc slaagt er in om de onderhandelingen naar zijn hand te zetten.

Ik dacht dat ik droomde, hoog boven mij een reine lucht zonder wolken,

overal die aangename zachte geur, het diepe blauw van de zee,

de vuurtoren van St. Tropez in de verte, de zon die van de zee komt,

rondom ons het parfum van mimosa, een fles wijn, het gekende geluid... Santé!